
Dlaczego pies wyje
Za pomocą głosu pies komunikuje się, pokazuje swoje emocje, uczucia, niezadowolenie, wyraża potrzeby, zwraca uwagę, wymienia informacje z innymi psami.
Pies, a zwłaszcza pies domowy, bez uzasadnionego powodu nie będzie używał głosu. Nie wolno nam zapominać, że dla czworonożnego przyjaciela ważne są nie tylko takie czynniki, jak dobre jedzenie, spacery, toaleta, ale także komunikacja, uczucia, socjalizacja. Myślenie, że chodzi o karmę, pójście na spacer i wystarczy, jest błędne.
Jeśli psu czegoś brakuje, według zoopsychologii próbuje on wyrazić swoje niezadowolenie. Może to być wcześniej nietypowe zachowanie, agresja lub wokalizacja (wycie lub szczekanie bez powodu). Oczywiście, że ciągłe dźwięki wydawane przez zwierzaka powodują wiele niedogodności dla innych. Aby zapobiec „śpiewaniu”, musisz zrozumieć, dlaczego pies wyje.
Możliwe powody, dla których pies wyje:
- Z powodu samotności. Jeśli pies nie jest przyzwyczajony do samotności przez dłuższy czas, wycie może stać się wyrazem jego smutku.
- Z powodu nudy. To jest najbardziej typowe dla psów małych ras. Nudzą się bez gospodarza.
- Z powodu braku aktywności fizycznej i intelektualnej. Jeśli pies prowadzi pasywny tryb życia, to wycie lub szczekanie może być wynikiem niewykorzystanej energii.
- Z powodu głodu lub chęci pójścia do toalety.
- Z powodu choroby. Jeśli wyciu lub szczekaniu towarzyszą dziwne pozy, zaciskanie kończyn, najprawdopodobniej zwierzę jest czymś zaniepokojone.
- Z powodu radości. Przy długiej rozłące z właścicielem pies wyjąc może okazywać radość ze spotkania.
Co należy zrobić, aby pies przestał wyć?
- Stopniowo ucz swojego psa, aby umiał być sam. Od najmłodszych lat zwierzę powinno być uczone do samotności przez pewien czas.
- Zapewnij psu odpowiednie ćwiczenia fizyczne i informacyjne (gry, aktywne spacery itp.).
- Zostaw jedzenie, wodę i ulubione zabawki pupilowi na czas twojej nieobecności.
- Naucz psa poleceń „głos” i „cicho”. To świetna umiejętność!
- Skonsultuj się z weterynarzem.
- Jeśli nie możesz rozwiązać problemu, skontaktuj się z kynologiem lub zoopsychologiem.